De meest gestelde vragen over seksualiteit in de relatie gaan over onzekerheid met betrekking tot de frequentie, over het geen opwinding meer kunnen ervaren en het verschil tussen de partners in zin hebben in seksualiteit. Er heerst nogal een opvatting dat als de seksualiteit niet goed is, de relatie ook niet goed is. Dat is erg kort door de bocht. Seksualiteit is een onderdeel van de relatie, een kwetsbaar onderdeel want je geeft jezelf letterlijk bloot aan de ander.

In een gezonde relatie ligt onder seksualiteit een stroom van communicatie, emotionele verbinding en intimiteit. In de communicatie gaat het nogal eens mis als grenzen niet worden uitgesproken. Het gaat dan niet alleen over elkaars grenzen respecteren binnen seksualiteit maar ook over je eigen plek innemen in de relatie, jou persoonlijke begrenzing kunnen en durven uitspreken. Als dat over algemene dingen niet lukt dan lukt het vaak binnen seksualiteit helemaal niet. Dus jezelf leren uitspreken is een belangrijk goed.

Degenen met verlatingsangst of een ervaring vanuit het verleden met grensoverschrijdend gedrag lopen in het uitspreken meestal al snel vast. Dus belangrijk is dat je je goed bewust wordt van: ‘ik heb mijn eigen gedachten en gevoelens, die zijn van mij, ik wil kunnen denken en voelen wat ik wil’. Ons lichaam maakt het ‘als enige’ mogelijk om op deze wereld te kunnen zijn, dat maakt kwetsbaar…we moeten het doen met wat we hebben gekregen. Opmerkingen over uiterlijk raken daarom doorgaans erg diep, ook dat is een belangrijk aandachtspunt in de communicatie.

Tijdens de beginfase van een relatie in het ‘verliefd’ zijn, hebben we vaak de droom dat we gelijk zijn en alles tegelijk aanvoelen en is de seksuele eenwording eenvoudig, het lijkt als vanzelf te gaan. Het idee van gevoelsversmelting dat is een illusie, net als het idee: ‘als je van elkaar houdt dan wil je vanzelf wat de ander wil’. Het klinkt heel logisch maar binnen seksualiteit lijkt het toch vaak een grijs gebied. Om een emotionele veilige verbinding mee te nemen in de seksualiteit is het werkelijk kunnen delen van gevoelens met elkaar heel belangrijk.

Als partners de onderlinge verschillen kunnen accepteren en respecteren (bewustwording van 2-ikken in plaats van versmelting) en bijvoorbeeld ook eens doorspreken wat seksualiteit nu precies voor je betekent en als het lukt te komen tot een werkelijk gedeeld gevoel dan ontstaat er een ‘ons’. Binnen het ‘ons’-gevoel ontstaat ruimte en is de emotionele veiligheid gewaarborgd…..het ‘ons’-gevoel is ook heel belangrijk in de intimiteit. Intimiteit zit in het oogcontact, een aanraking, streling, liefdevolle toenadering maar ook in bepaalde woorden of blikken waarvan je weet dat de betekenis ervan alleen bij jullie bekend is. Dit is zo’n hele onderstroom waarop seksualiteit kan ontstaan want seks is alleen maar een mogelijkheid….niet meer en niet minder.

Als bij bewegingen van aandacht en intimiteit bij een van de partners de overtuiging bestaat dat er dan vanzelfsprekend seks op moet volgen dan zet dit al meteen iets van de onderliggende stroom stil en houd je een deel van jezelf uit de seksuele beleving. Als het niet wordt uitgesproken dan wordt het meestal toch wel aangevoeld en daaruit volgt bij de andere partner vaak een subtiel gevoel van afwijzing, niet voldoen, niet mooi genoeg of een andere negatieve invulling. Dan is er ook veel misverstand over de term: libido.  We groeien vaak op met het idee dat er zoiets bestaat als libido: een voorraad lustgevoelens die ergens in je lijf zijn opgeslagen, op hol slaan in de pubertijd en na het krijgen van kinderen of na je 40e opeens afnemen. Dit maakt van libido een of ander mysterieus begrip alsof het buiten ons om gaat. Dat is niet zo. We krijgen zin in seks door iets dat ons seksueel prikkelt, of je je daar nu bewust van bent of niet. Vervolgens hangt het af van de context, van hoe je je voelt en hoe sterk de prikkel is of je er wat mee wilt. Het zin hebben in seks wordt vaak gekoppeld aan libido of hormonale schommeling etc. Het zou beter zijn de vraag te stellen: wanneer krijg ik zin ik seks? Welke omstandigheden en prikkels kunnen daarvoor zorgen. Als je weet dat zin hebben in seks niet iets is dat zit opgeslagen in je lijf dan komt er veel meer ruimte waarin je kunt uitzoeken hoe je ervoor kunt zorgen dat er een situatie ontstaat waarbij de kans groot is dat je wel zin zult krijgen. Dus bereidheid om zin te krijgen is genoeg om te beginnen. Positieve verleiding en liefdevolle toenadering levert prikkels die de ontvankelijkheid bij de ander vergroten. Daarbij blijft seks alleen maar een mogelijkheid….

Seksualiteit is altijd in het hier-en-nu dus proberen te herhalen wat goed was werkt eigenlijk niet.

Naast de algemene beschrijving is het natuurlijk ook mogelijk dat bepaalde trauma’s de seksualiteit belemmeren of dat er fysieke of psychosomatische problemen zijn. Voorbeelden daarvan zijn erectiestoornissen, vaginisme, pijn bij het vrijen, verleden met seksueel grensoverschrijdend gedrag.